314 می نویسد:
ـ چطوریه که تو اسلام با حیوانات مهربانند و امام حسین (ع) به سگ غذا میدهد اما سگ نجس است و اما برای جزئی تر شدن گفتار از روایات بهره می گیریم. حاصل روایات آن است که دو گونه حکم برای کشتار حیوانات قابل تصور است:
جواز کشتن؛ به این معنا که اگر کسی آن ها را بکشد؛ گنه کار نیست. با این روی کرد؛ کشتن همه حیوانات جایز و بدون اشکال است. اما درخصوص کشتن این حیوانات سفارش هم شده است: انواع مارها، حیوانات ریز مثل شپش، کلاغ، عقرب، سگ هار.
سفارش به نکشتن؛ به این معنا که معصومان علیهم السلام علاقه مند بودند که انسان ها از کشتن آن ها صرف نظر کنند. از این روی حتی از بردن نامشان هم دریغ نکردند: پرستو، هدهد، فاخته(کوکو)، قنبره(چکاوک)،حباری(هوبره) ، صرد(مرغی است که گنجشک را شکار می‏کند و به فارسی ورکاک است) و صوّام(لک لک، ظاهرا) ، شقراق(سبز قبا) مورچه، زنبور عسل، وزغ و هر حیوانی که به انسان پناه آورد.( عاملی، شیخ حر، وسائل الشیعه، ج 11 تا 23)
منبع: خبر آنلاین
از طرف دیگه پدربزرگ حضرت محمد (ص) عبدالله میان خویشاوندان و مردم عصر خود شهرت داشت. شهرت او بدان جهت بود که پدرش (عبدالمطلب) نذر کرد هر گاه خداوند ده فرزند به او عطا کند و در زندگی او به مرحله جوانی برسند، یکی از آنان را در برابر کعبه قربانی کند. چون حاجتش براورده شد، بین فرزندان قرعه کشی نمود و قرعه به نام عبدالله در آمد. عبدالمطلب وی را بسیار دوست می داشت، بدین جهت یکصد شتر به جای او فدیه کرد. از این رو به عبدالله به “الذبیح” معروف شد.
کشتار انسان به عنوان نذر چی؟

جواب:
یک) نجاست سگ به معنای بد بودن این حیوان نیست. اگر گفته می شود که دست به سیم برق یا دست به تیزی چاقو نگذارید به این معنا نیست که برق و چاقو بد هستند.

دو) اینکه گفتید: کشتن همه حیوانات از نظر اسلام جایز است؛ من اطلاع دقیق ندارم اما بعضی موارد حتما ایراد دارد. مثلا حیواناتی که کشتن آنها سبب آسیب دیدن محیط زیست می شود، ایراد دارد یا اینکه حکومت منع کند یا کشتنی که سبب اسراف شود مثلا کسی با زدن چوب برسر گوسفند آن را بکشد و نتوان از گوشت آن استفاده کرد یا حیوانی که مال شخص دیگر است.

سه) کشتن مار و عقرب و امثال آنها که کشتن آنها ثواب دارد، در جایی است که به انسان آسیب برسانند اما زرتشتی ها در گذشته، در بیابان راه می افتادند و مورچه و امثال آن را که کاری به انسان ها نداشتند، برای ثواب یا کفاره ی گناه، می کشتند و این قابل دفاع نیست. حیواناتی که سفارش به نکشتن آنها شده، بخاطر این است که آسیب رسان نیستند و الا اگر همان ها هم آسیب برسانند، می توان کشت و گاهی کشتنشان واجب می شود. آدرس حدیث از وسائل الشیعه قابل یافتن نیست. به چند جلد آدرس داده شده.

چهار) در مورد نذر عبدالمطلب به کشتن عبدالله قابل ذکر است که طبق فتوای همه ی علما نذر به کار حرام، باطل است. مثلا کسی نمی تواند نذر کند که اگر حاجتم برآورده شد، زنا می کنم! همچنین نذر به کشتن دیگر مسلماً باطل و نادرست است و نباید به آن عمل کرد. مدرک داستان نذر عبدالمطلب، ضعیف است و به فرض که سند درستی داشته باشد، ربطی به اسلام ندارد و تنها عملکرد چهارده معصوم(ع) حجت است نه دیگران. ضمنا عبدالله پدر حضرت محمد(ص) بود نه پدربزرگ او.